Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Τα βασικά στοιχεία της δομημένης εκπαίδευσης( TEACCH) 1ο Μέρος



Α) Δόμηση και οργάνωση του φυσικού περιβάλλοντος
  Η τάξη είναι δομημένη με τέτοιο τρόπο ώστε με την πρώτη ματιά να γίνεται κατανοητό ποια δραστηριότητα γίνεται σε ποιο σημείο. Ο χώρος ομαδικών δραστηριοτήτων, ο χώρος ελεύθερου παιχνιδιού, ο χώρος ατομικής εργασίας για το κάθε παιδί, αλλά και ο χώρος δουλειάς με την δασκάλα. Σε όλες αυτές τις ιδιαίτερες περιοχές της τάξης υπάρχει χώρος συγκεκριμένος για να μπαίνει και να βγαίνει το παιδί.
  Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά με αυτισμό να μπορούν να παραμείνουν για κάποιο χρονικό διάστημα σε ένα μέρος, να μάθουν να περιμένουν. Τοποθετώντας κατάλληλα τα έπιπλα βοηθάμε το παιδί να κατανοήσει που θα κάνει τι. Επιπλέον δεν μπορεί να φύγει παρά μόνο από ένα σημείο. Το γεγονός αυτό βοηθά το δάσκαλο να προλάβει το παιδί αν προσπαθήσει να απομακρυνθεί, πριν ολοκληρώσει την δραστηριότητα του.
Τάξη δομημένη με το πρόγραμμα TEACCH
  Γνωρίζουμε ότι τα παιδιά με αυτισμό συχνά είναι πολύ ανήσυχα, διασπάται η προσοχή τους εύκολα και αδυνατούν να καθίσουν και να ολοκληρώσουν μία δραστηριότητα. Η φυσική δόμηση της τάξης τα βοηθά να κατανοήσουν ότι πρέπει να παραμείνουν στην θέση τους. Επιπλέον, αν φύγουν, διατρέχουν διαφορετικούς κινδύνους. Η δασκάλα έχει έτσι την δυνατότητα, εκτός των άλλων, να τα προστατέψει. Και, αν δεν εκπαιδευτούν νωρίς στη ζωή να μπορούν να κάθονται σε ένα μέρος, είναι πολύ δύσκολο να τα ελέγξει κανείς αργότερα, στην εφηβεία και στην ενήλικη ζωή, όταν η σωματική τους ανάπτυξη και δύναμη δεν επιτρέπει να ελέγξουμε τις φυγές, οι οποίες εμφανίζονται πολύ συχνά.
  Βασικό στοιχείο της φυσικής δόμησης είναι ο τρόπος με τον οποίο χωρίζουμε τον χώρο. Για μεγαλύτερα παιδιά, εφήβους επειδή έχουν ήδη μάθει να ολοκληρώνουν την δραστηριότητα τους, δεν χρειάζεται τόσο έντονος διαχωρισμός, ούτε πολλά έπιπλα. Για να υπενθυμίσουμε οπτικά στα παιδιά το χώρο των ελεύθερων δραστηριοτήτων και παιχνιδιού, αντί για έπιπλα, μπορούμε να βάλουμε ένα χαλί στο δάπεδο. Τα βοηθά να θυμηθούν που θα βρίσκονται όταν στο πρόγραμμα τους υπάρχει ελεύθερος χρόνος ή ελεύθερη δραστηριότητα. Μερικές φορές είναι ιδιαίτερα βοηθητικά τραπεζάκια ή θρανία με διαχωριστικά από τον υπόλοιπο χώρο. Τα παιδιά, διευκολύνονται έτσι να συγκεντρώσουν την προσοχή τους στην δραστηριότητα τους και δεν διασπώνται. Απομονώνονται με τον τρόπο αυτό ορισμένα οπτικά ερεθίσματα. Η φυσική δόμηση και οργάνωση του περιβάλλοντος της τάξης, σκοπό έχει να βοηθήσει το παιδί να κατανοήσει μέσα από την οπτική οδό τι γίνεται στην κάθε περιοχή, να ξέρει τι να περιμένει. Η διαμόρφωση αυτή κάνει τη τάξη, το χώρο, κατανοητό και προβλέψιμο.
  Εκτός από την περιοχή του ελεύθερου παιχνιδιού υπάρχει και η περιοχή του δομημένου παιχνιδιού π.χ η περιοχή όπου μπορεί να ακούσει μουσική. Σημαντική περιοχή στις τάξεις για παιδιά με αυτισμό αποτελεί η μεταβατική περιοχή . Σ' αυτήν τοποθετείται το ατομικό ημερήσιο πρόγραμμα του κάθε παιδιού στο οποίο παριστάνονται ή γράφονται οι δραστηριότητες της ημέρας. Έτσι το παιδί ξέρει ότι θα ακολουθήσει κάποια αλλαγή.
  Όπως αναφέραμε, οι αλλαγές αναστατώνουν συχνά και σοβαρά τα παιδιά με αυτισμό. Προκαλούν ξεσπάσματα νεύρων. Στη μεταβατική περιοχή το παιδί ενημερώνεται για το πρόγραμμα της ημέρας και τις αλλαγές, το πέρασμα από τη μία δραστηριότητα στην άλλη. Με τον τρόπο αυτό η αλλαγή γίνεται προβλέψιμη.
  Η περιοχή της ατομικής εργασίας είναι ιδιαίτερα σημαντική. Κάθε παιδί πρέπει να έχει τον ατομικό του χώρο εργασίας, όπου μαθαίνει να εργάζεται μόνο του, ανεξάρτητα. Γνωρίζουμε ότι τα άτομα με αυτισμό είναι εξαρτημένα από τους άλλους. Η δομημένη εκπαίδευση τα βοηθά να ανεξαρτητοποιηθούν και να είναι σε θέση να διεκπεραιώσουν μόνα τους μία δραστηριότητα. Ακόμη και ενήλικες, οι οποίοι δεν εκπαιδεύτηκαν από την παιδική ηλικία, μπορούν να εκπαιδευτούν στην ανεξαρτησία. Η δομημένη εκπαίδευση δεν αφορά λοιπόν μόνο παιδιά, αλλά είναι αποτελεσματική και στους ενήλικες. Βέβαια, όσο νωρίτερα στη ζωή αρχίσει κανείς αυτήν την εκπαίδευση, τόσο τα αποτελέσματα είναι καλύτερα.
  Μια άλλη περιοχή στις τάξεις για παιδιά με αυτισμό είναι η περιοχή ατομικής διδασκαλίας. Σ' αυτήν  το παιδί μαθαίνει ότι θα καθίσει με τον δάσκαλο για να εκπαιδευτεί σε μία νέα δραστηριότητα την οποία, όταν θα μάθει, θα την κάνει μόνο του στην περιοχή ατομικής εργασίας. Στην περιοχή αυτή υπάρχουν και κοινωνικές απαιτήσεις, κάθεται με τον δάσκαλο που το βοηθά να μάθει κάτι καινούριο.

Β) Ατομικό ημερήσιο πρόγραμμα
  Το δεύτερο σημαντικό χαρακτηριστικό της δομημένης εκπαίδευσης είναι το ατομικό ημερήσιο πρόγραμμα του κάθε παιδιού που το βοηθά να κατανοήσει τι δραστηριότητες θα κάνει κατά την διάρκεια της ημέρας.
  Το πρόγραμμα έχει διαφορετική μορφή, ανάλογα με το παιδί και τις δυνατότητες του, είναι δε αυστηρά εξατομικευμένο. Για τα παιδιά που διαβάζουν, οι δραστηριότητες σημειώνονται γραπτά. Για παιδιά που δεν διαβάζουν, μπορούν να χρησιμοποιηθούν φωτογραφίες, σκίτσα, σχήματα ή αντικείμενα. Το πρόγραμμα ενημερώνει και ετοιμάζει τα παιδιά για τις αλλαγές των δραστηριοτήτων που θα συμβούν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το παιδί γίνεται με τον τρόπο αυτό ευέλικτο και η συμπεριφορά του βελτιώνεται αφού γνωρίζει τι το περιμένει.
Τάξη δομημένη με το πρόγραμμα TEACCH
  Ένα άλλο χαρακτηριστικό του καθημερινού προγράμματος είναι η αλλαγή του από τη μία μέρα στην άλλη. Πολύ συχνά οι γονείς δηλώνουν ότι το παιδί τους δεν χρειάζεται πρόγραμμα γιατί ξέρει πολύ καλά από μόνο τι να κάνει, θυμάται πολύ καλά πότε είναι ώρα για βόλτα, είναι σαν έχει ρολόι στο μυαλό του και κάνει τα ίδια πράγματα κάθε μέρα. Ωστόσο αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν είναι στερεοτυπικού τύπου αυτή η συμπεριφορά; Και ξέρουμε ότι τα παιδιά με αυτισμό τηρούν άριστα τις ρουτίνες και τις στερεοτυπίες. Τι γίνεται όμως όταν η μαθημένη ρουτίνα αλλάζει; Στην πραγματικότητα, στην καθημερινή ζωή είναι σχεδόν αδύνατο να κάνουμε κάθε μέρα τα ίδια πράγματα. Δεν είναι δυνατόν να πηγαίνουμε κάθε μέρα βόλτα γιατί μπορεί π.χ μία μέρα να βρέχει. Οι αλλαγές είναι αναπόφευκτες κάθε μέρα, αυτό ωστόσο αποτελεί πρόβλημα για το παιδί με αυτισμό εξαιτίας της ανάγκης του για ομοιότητα και συγκεκριμένα, γνωστά πράγματα. Το πρόγραμμα λοιπόν βοηθά τα παιδιά να μάθουν να είναι ευέλικτα.

Οι βασικές αρχές της δομημένης εκπαίδευσης( TEACCH)

Προτιμούμε την δομημένη εκπαίδευση στα άτομα με αυτισμό για πέντε λόγους:



  1.   Βοηθά τα παιδιά και τους ενήλικες να καταλάβουν. Ο κόσμος για το άτομο με τον αυτισμό είναι πολύ μπερδεμένος γι' αυτό κατανοούμε ότι πρέπει πρώτα να βρεθεί κάποιος τρόπος ώστε ο κόσμος να γίνει κατανοητός. Η οργάνωση λοιπόν και η δομή βοηθούν το αυτιστικό άτομο να καταλάβει τον κόσμο που το περιβάλλει. Η δομημένη εκπαίδευση γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στην εμπειρία του ατόμου με αυτισμό και τον κόσμο το οποίο είναι υποχρεωμένο να αντιμετωπίσει.
  2.   Βοηθά τα άτομα να είναι πιο ήρεμα. Γνωρίζουμε ότι τα άτομα με αυτισμό είναι ιδιαίτερα ανήσυχα και αγχώδη, ακόμα και αν δεν γίνεται αντιληπτό. Είναι αναμενόμενο, αφού τα αισθητηριακά ερεθίσματα τα βομβαρδίζουν καθημερινά συνεχώς, αδυνατούν να διακρίνουν το σημαντικό από το ασήμαντο και δεν κατανοούν τι συμβαίνει στον κόσμο που τα περιβάλλει, ούτε τι περιμένουν οι άλλοι. Όλοι γνωρίζουμε ότι όταν έχουμε άγχος και αγωνία, η απόδοση μας μειώνεται σημαντικά. Το ίδιο ισχύει και για τα άτομα με αυτισμό. Το άγχος εμποδίζει την απόδοση του στη μάθηση. Βοηθώντας τα να χαλαρώσουν, παρατηρείται, βελτίωση στη συμπεριφορά τους και συνεπώς διευκολύνεται η μάθηση.
  3.   Η δομημένη εκπαίδευση βοηθά το άτομο να εστιάσει την προσοχή του σε ό,τι είναι σημαντικό, ποιες από τις πληροφορίες και τα ερεθίσματα που δέχεται είναι σημαντικά, ανάλογα με την περίσταση. Τα άτομα με αυτισμό μαθαίνουν, πολλά έχουν ιδιαίτερες δεξιότητες σε πολλούς τομείς. Επειδή όμως αποσπάται η προσοχή τους και αδυνατούν να την εστιάσουν στα σημαντικά, παρουσιάζουν δυσκολίες στη μάθηση. Η δομημένη διδασκαλία βοηθά το άτομο να κατανοήσει τι είναι πιο σημαντικό σε μία συγκεκριμένη δραστηριότητα.
  4.   Ο τέταρτος λόγος αφορά την ανεξαρτησία. Αν παρατηρήσουμε την πορεία των ατόμων με αυτισμό, από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση, διαπιστώνουμε ότι τα περισσότερα είναι εξαρτημένα από τους ενήλικες σε πολλούς τομείς της ζωής τους και σε δραστηριότητες τις οποίες μπορούν να διεκπεραιώσουν από μόνα τους. Είναι βέβαιο ότι γνωρίζετε άτομα τα οποία ξέρουν να κάνουν πολλά πράγματα, αλλά δεν τα κάνουν από μόνα τους. Συχνά πρέπει να τους τα υπενθυμίσετε, ακόμη και να τους πιέσετε να ξεκινήσουν ή να συνεχίσουν κάτι. Τέτοιου τύπου δυσκολίες εμφανίζονται συχνά στην εκπαίδευση τους. Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της δομημένης εκπαίδευσης είναι η εκπαίδευση τους στην ανεξαρτησία, να στηρίζονται στις δυνατότητες τους, στις οπτικές τους ικανότητες. Γνωρίζουμε ότι τα περισσότερα άτομα έχουν εξαιρετικές οπτικές ικανότητες. Απομνημονεύουν τις οπτικές πληροφορίες και θυμούνται αυτά που βλέπουν. Είναι σημαντικό λοιπόν να τα βοηθήσουμε να τις αξιοποιήσουν. Η δομημένη εκπαίδευση προωθεί τελικά την ανεξαρτησία του ατόμου. Αντί να περιμένει από τους άλλους να του πουν τι να κάνει, χρησιμοποιεί τα μάτια του για να συλλέξει πληροφορίες και ενεργεί στηριζόμενο σ'αυτές. Μαθαίνει να είναι ανεξάρτητο στο σπίτι, στο σχολείο, στην εργασία. Γιατί, για να αποδώσει κανείς στην εργασία του πρέπει να είναι ανεξάρτητος.
  5.   Τέλος, η δομημένη εκπαίδευση βοηθά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων συμπεριφοράς, ως άμεσο αποτέλεσμα των παραπάνω. Αν ισχύουν τα παραπάνω, τότε η συμπεριφορά βελτιώνεται. Αν το άτομο κατανοεί περισσότερα πράγματα από τον κόσμο που το περιβάλλει, αν έχει λιγότερο άγχος, αν είναι σε θέση να διακρίνει το σημαντικό ανάλογα με την περίσταση και συνεπώς να μάθει, αν είναι ανεξάρτητο και μπορεί να κάνει πράγματα μόνο του, αξιοποιώντας τις ικανότητες του, τότε πολλές από τις διασπαστικές και ανεπιθύμητες συμπεριφορές εξαφανίζονται. Ίσως αν όχι όλες, αν και σε μερικές περιπτώσεις παρατηρείται πλήρης αποκατάσταση της συμπεριφοράς. Έχει παρατηρηθεί ότι όταν το περιβάλλον είναι κατάλληλα δομημένο, οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές ελαττώνονται. Αντίθετα, όταν το περιβάλλον προκαλεί σύγχυση, αντίθετα αυξάνονται.

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Τεχνικές επικοινωνίας


Θα αναφερθούν επιγραμματικά παρακάτω κάποιες τεχνικές επικοινωνίας που χρησιμοποιούνται από τους εκπαιδευτικούς για τα άτομα με αυτισμό. Αυτές είναι οι εξής:

Makaton

  1. SPELL, (Structure( δομή με σκοπό το αίσθημα ασφάλειας), Positive Additudes ( θετικές στάσεις, ενίσχυση αυτοεικόνας), Empathy( ενσυναίσθηση και συναισθηματική κατανόηση), Low Arousal (χαλάρωση), Links ( συσχετισμός καταστάσεων, προσώπων ώστε να διερευνηθούν οι εμπειρίες μάθησης)
  2. Σύστημα PECS (Picture Exchange Communication System) (διδασκαλία της σχέσης μεταξύ εικόνα, σύμβολο, αντικείμενο)
  3. TEACCH ( Treatment and Education of Autistic and related Communication Handicapped Children) επικεντρώνονται στο παιδί σαν ολότητα, οι γονείς γίνονται συνθεραπευτές
  4. MAKATON ( σύστημα χειρονομιών, νοημάτων, εικόνων για επικοινωνία. Σταδιακά όταν είναι δυνατό εισάγονται λέξεις)

Θεραπευτικές προσεγγίσεις



  •        Εφαρμοσμένη Συμπεριφορική Ανάλυση (Applied Behavior Analysis): Πολλές και διαφορετικές μορφές συμπεριφορικών παρεμβάσεων έχουν αναπτυχθεί για παιδιά με αυτισμό, οι περισσότερες είναι βασισμένες στις αρχές της Εφαρμοσμένης Συμπεριφορικής Ανάλυσης (Applied Behavior Analysis- ABA). Η προσέγγιση αυτή περιλαμβάνει θεραπευτές  οι οποίοι εργάζονται εντατικά σε εξατομικευμένη βάση για περίπου 20-40 ώρες την εβδομάδα με τα παιδιά. Τα παιδιά διδάσκονται δεξιότητες με απλούς τρόπους, βήμα- βήμα. Τα μαθήματα συνήθως ξεκινούν με τυπικές δομημένες δράσεις, όπως για παράδειγμα να μάθουν να δείχνουν ένα χρώμα. Κάθε βήμα επιβραβεύεται. Όταν το βήμα καταχωρηθεί από το παιδί, μετά από κάποιο διάστημα, υπάρχει γενίκευση των δεξιοτήτων σε άλλες καταστάσεις και περιβάλλοντα. Τα προγράμματα ABA ξεκινούν από την προσχολική ηλικία. Οι γονείς ενθαρρύνονται να εκπαιδεύονται και οι ίδιοι στα προγράμματα ABA. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών 1960 και 1970 στις Η.Π.Α ο δρ. Irvan Lovaas συγκρότησε ένα πρόγραμμα βασισμένο στη συμπεριφορική ανάλυση. Το σύστημα θεραπείας του Lovaas, αφορά πτυχές της καθημερινής ζωής, του λόγου και της κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Το πρόγραμμα Lovaas ξεκινά να εφαρμόζεται σε παιδιά ηλικίας 2-4 ετών, τα οποία παρακολουθούν 40 ώρες δομημένης θεραπείας κάθε βδομάδα από εκπαιδευτικούς θεραπευτές, σε ατομική βάση, ενώ η θεραπεία συνεχίζεται στο σπίτι.
  •   Θεραπεία της καθημερινής ζωής (Higashi): Η θεραπεία της καθημερινής ζωής επινοήθηκε από τον δρ. Kiyo Kitahara στην Ιαπωνία. Η μέθοδος αυτή είναι ολιστική, δηλαδή το παιδί ως ολότητα εκπαιδεύεται, χωρίς να εστιάζει μόνο στις δυσκολίες του. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει δεξιότητες σε πράγματα της καθημερινότητας, κοινωνικές δεξιότητες και ασκήσεις ενδυνάμωσης δεξιοτήτων. Περιλαμβάνει επίσης ακαδημαϊκές δραστηριότητες, εκμάθηση μουσικών οργάνων, θεραπεία μέσω τέχνης.
  •   Θεραπεία ολοκληρωτικής ακρόασης: Η μέθοδος Berard AIT (Berard Auditory Integration Training) περιλαμβάνει την ακρόαση μουσικής η οποία έχει τροποποιηθεί έτσι ώστε διαφορετικές συχνότητες ήχου να παράγονται με τυχαίο τρόπο. Η μουσική παίζεται με σταθερή ένταση που είναι δυνατή αλλά όχι επώδυνη. Ο εκπαιδευόμενος ακούει τη μουσική από ακουστικά για μισή ώρα, δύο φορές την ημέρα, για δέκα μέρες. Άλλες τεχνικές που περιλαμβάνουν ακουστική παρέμβαση είναι η Tomatis,  το Πρόγραμμα Ακουστικής και το SAMONAS.
  •   Θεραπεία με σφιχταγκάλιασμα: Συνοπτικά η θεραπεία περιλαμβάνει τα εξής βήματα: Η μητέρα κρατά κοντά στο σώμα της το παιδί. Τα αυτιστικά παιδιά ίσως να αντιδράσουν ή να αντισταθούν. Η μητέρα συνεχίζει να κρατά το παιδί σφιχτά στη αγκαλιά και επιδιώκει να έχει βλεμματική επαφή με αυτό. Εάν το παιδί αντιδρά βίαια (φωνάζει από θυμό και φόβο, δαγκώνει, φτύνει, χτυπά) η μητέρα δεν εγκαταλείπει αλλά συνεχίζει το σφιχταγκάλιασμα έως το παιδί να χαλαρώσει. Προσαρμόζει το σώμα της στο δικό του, το σταθεροποιεί, το κοιτάζει στα μάτια, χαϊδεύει το πρόσωπο του με τα χέρια και κάπου- κάπου του μιλά. Το σφιχταγκάλιασμα διαρκεί περίπου μια ώρα, μπορεί να γίνει στο σπίτι για μια φορά την ημέρα και κάθε φορά όταν το παιδί φαίνεται να μην είναι χαρούμενο.
  •  Παρέμβαση Ανάπτυξης Σχέσεων (Relationship Development Intervention- RDI):  Η τεχνική αφορά την ανάπτυξη σχέσεων με το οικογενειακό και το φιλικό περιβάλλον.
  • Φυσιοθεραπεία: Η θεραπεία αυτή αφορά κυρίως τις περιπτώσεις των παιδιών που έχουν κινητικές δυσκολίες στην αδρή και λεπτή κινητικότητα.
  • Λογοθεραπεία: Υπάρχουν προγράμματα λογοθεραπείας που λειτουργούν 1-2 ώρες την βδομάδα. Μπορούν να συνδυαστούν με άλλες θεραπείες στο σχολείο και στο σπίτι. Η μέθοδος PECS μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα. Οι λογοθεραπευτές μπορεί να δουλεύουν με ένα άτομο ή με μικρές ομάδες ή μπορούν να λειτουργούν ως σύμβουλοι σε άλλους θεραπευτές. Προτείνουν τεχνικές και παιχνίδια για να βοηθήσουν στη βελτίωση των ακουστικών ικανοτήτων και στην κατανόηση της γλώσσας του σώματος. Επιπλέον σκοπός των προγραμμάτων τους είναι η βελτίωση της οπτικής επαφής και η κατανόηση των αλλαγών στον τόνο της φωνής και στην έκφραση του προσώπου, όταν αλλάζει το νόημα της πρότασης.

Διαφορές Αυτισμού- Παιδικής Αποδιοργανωτικής Διαταραχής (ΠΑΔ)


Αυτισμός
Παιδική Αποδιοργανωτική Διαταραχή (ΠΑΔ)
Το παιδί από την αρχή της γέννησης του δεν αναπτύσσεται σωστά
Το παιδί εξελίσσεται φυσιολογικά τα 2 πρώτα χρόνια της ζωής του
Στον αυτισμό δεν παρατηρείται καμία επιβράδυνση του ορθού και της κύστης
Παρατηρείται εμφανής παλινδρόμηση σε ορισμένους τομείς ανάπτυξης όπως ο έλεγχος του ορθού και της κύστης

Διαφορές Αυτισμού- Διαταραχής Rett


Αυτισμός
Διαταραχή Rett
Ο αυτισμός είναι 4-5 φορές πιο συχνός στα αγόρια
Εμφανίζεται αποκλειστικά και μόνο στα κορίτσια
Ο αυτισμός δεν εμφανίζει καμία βιολογική-νευρολογική επιβάρυνση όπως αυτές στη Διαταραχή Rett
Επιβράδυνση της αύξησης της κεφαλής στις ηλικίες 5-48 μηνών
Απώλεια κεκτημένων δεξιοτήτων του χεριού στις ηλικίες 5-30 μηνών
Παροδική συρρίκνωση των κοινωνικών συναλλαγών
Κακός συντονισμός στο βάδισμα και στις κινήσεις του κορμιού

Διαφορές Αυτισμού-Asperger




Αυτισμός
Σύνδρομο Asperger
Παιδιά με αυτισμό παρουσιάζουν σε μεγάλο ποσοστό καθυστέρηση στη γνωστική ανάπτυξη
Παιδιά με σύνδρομο Asperger παρουσιάζουν ιδιαίτερες ικανότητες σε ειδικούς τομείς
Παιδιά με αυτισμό παρουσιάζουν σε μεγάλο ποσοστό απουσία ή καθυστέρηση λόγου
Παιδιά με σύνδρομο Asperger έχουν ως κύριο πρόβλημα την ανικανότητα να ξεκινήσουν και να διαχειριστούν μία συζήτηση
Παιδιά με αυτισμό αναγνωρίζονται σε μικρή ηλικία
Παιδιά με σύνδρομο Asperger δεν αναγνωρίζονται πολλές φορές πριν από  την ηλικία των 7 χρόνων, όταν το παιδί ξεκινά το σχολείο